Optometria (gr. optos – widziany, metreo – mierzenie) jest dziedziną wiedzy stosowanej, której głównym przedmiotem zainteresowania jest proces widzenia oraz wszystko to, co służy ochronie, usprawnieniu, zachowaniu i rozwojowi tego procesu.
Optometrysta jest specjalistą, którego podstawowym zadaniem jest prawidłowy pomiar refrakcji pacjenta czyli pomiar wady jego oka i dobór odpowiednich mocy soczewek okularowych lub kontaktowych. Optometrysta może zauważyć zmiany w oczach, natomiast nie może podjąć specjalistcznego leczenia.
Międzynarodowa definicja zawodu optometrysty przyjęta w 1993r. przez Międzynarodowe Porozumienie Optometryczne i Optyczne określa optometrystę jako autonomiczny, nauczany i regulowany zawód należący do systemu ochrony zdrowia, a osoba wykonująca ten zawód praktykuje w zakresie badania refrakcji i zaopatrzenie w pomoce wzrokowe, a także diagnozowanie i właściwe postępowanie w przypadku choroby oczu oraz rehabilitacji układu wzrokowego.
Jest to ogólna definicja dla optometrii na świecie. Szczegółowy zakres czynności określany jest w poszczególnych krajach w zależności od sytuacji prawnej.
W Polsce zakres czynności optometrysty jest zdefiniowany poprzez Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28.08.2014r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania. Dziennik Ustaw z 2014 roku poz. 1145. Klasyfikacja zawodów i specjalności:
– opisy grup elementarnych zawodów i specjalności
22- specjaliści do spraw zdrowia
229501- kod optometrystów
Zgodnie z klasyfikacją grupę 2 stanowią specjaliści. Wymaga się od nich wykształcenia wyższego.
Opis zawodu optometrysty zawarty w wykazie stanowi, iż optometryści zajmują się diagnozowaniem zaburzeń wzroku; w przypadku spostrzeżenia zmian sugerujących odstępstwa od norm fizjologicznych, kierują pacjentów do lekarza specjalisty. Udzielają porad z zakresu pielęgnacji oczu i przepisują pomoce optyczne lub zalecają stosowanie innych form terapii zaburzeń wzroku.
Zadania zawodowe optometrysty obejmują:
– badanie oczu pacjentów i przeprowadzanie badań diagnostycznych w celu oceny zdrowia narządu wzroku i określenia charakteru i zakresu problemów
i nieprawidłowości związanych ze wzrokiem;
– badanie funkcji wzroku z użyciem wyspecjalizowanych instrumentów i sprzętu do pomiaru ostrości wzroku, funkcji dróg wzrokowych, pola widzenia, ruchu gałki ocznej, swobody widzenia i ciśnienia śródgałkowego;
– konsultowanie się z oftalmologami lub innymi specjalistami ochrony zdrowia lub skierowanie do nich pacjentów, jeżeli niezbędne jest dodatkowe leczenie;
– wykrywanie i diagnozowanie zaburzeń ruchu gałki ocznej i wad widzenia dwuocznego oraz planowanie i realizowanie programów leczenia;
– udzielanie pacjentom porad z zakresu ćwiczenia oczu służącego koordynacji ruchów gałek ocznych i skupieniu wzroku;
– dobieranie i przepisywanie okularów korekcyjnych, soczewek kontaktowych
i innych pomocy wzrokowych oraz sprawdzanie urządzeń optycznych pod względem ich sprawności, bezpieczeństwa, wygody stosowania i wpływu na styl życia;
– udzielanie porad związanych ze stanem narządów wzroku, takich jak: pielęgnacja soczewek kontaktowych, dbałość o wzrok przez osoby starsze, optyka, ergonomia widzenia oraz bezpieczeństwo oczu w miejscu pracy
i w sektorze przemysłowym;
– wykonywanie innych zadań pokrewnych.
Do ich zadań może także należeć nadzorowanie innych pracowników
Źródło:
Powyższy artykuł został oparty na informacji ze stron: